Indriði á Skjaldfönn er frekar beinskeyttur í kveðskap sínum og vandasamt að velkjast í vafa um meiningu hans á mönnum og málefnum.
Guðmundur Franklín forsetaframbjóðandi fær þessa vísu:
Franklín okkar byrjar best,
ber að fá því hrósann.
Fyrir austan hitti ‘ann hest
sem hugðist mundi kjósann.
Sjávarútvegsráðherrann sem Indriði nefnir gluggaskraut fær þennan dóm:
Gjörspillingar magnast magt
mjög um stjórnarbekki.
Um Stjána „bláa“ seint mun sagt,
“ að Samherja hann þekki.“
Og loks er það atlagan að Þorvaldi Gylfasyni, sem Indriði nefnir svo, og er ekki í vafa um hver sé ábyrgður á því að Þorvaldur var sviptur starfi sem ritstjóri norræns tímarits um efnahagsmál:
Hrúgast sök á Bjarnaben,
bófinn sá er ekki pen.
Aldrei fundist ærleg taug
í þeim syndum spillta draug.
