Umræðan um Hvalárvirkjun minni um margt á þá sem varð í kringum Kárahnjúka. Byggðapólitíkinni sé enn beitt af afli til að réttlæta óafturkræfar framkvæmdir. Kárahnjúkavirkjun naut stuðnings stjórnmálamanna sem vildu snúa byggðaþróun við með mikilli innspýtingu í atvinnulífið á Austurlandi. Þetta er mat Guðmundar Inga Guðbrandssonar, framkvæmdastjóra Landverndar, og kemur fram í viðtali í Morgunblaðinu. Síðustu daga hefur Morgunblaððið birt ítarlega umfjöllun um Hvalárvirkjun. Guðmundur Ingi telur að horft til lengri tíma fái hvorki Árneshreppur né Vestfirðir neina innspýtingu með Hvalárvirkjun.
„Eins og málin líta út núna þá mun Hvalárvirkjun og tengingar hennar við flutningsnetið engu máli skipta hvað varðar raforkuöryggi á Vestfjörðum nema ráðist verði í hringtengingu rafmagns á Vestfjörðum sem kæmist sennilega aldrei á fyrr en að 15-20 árum liðnum ef vel gengi,“ segir Guðmundur Ingi.
Á aðalfundi sínum í vor setti Landvernd fram hugmynd um þjóðgarð á svæðinu. Hún var svo kynnt fyrir heimamönnum á íbúafundi í júní. Miðað við reynslu af öðrum þjóðgörðum á Íslandi myndu skapast 1-2 heilsársstörf í upphafi auk þess sem ráða þyrfti töluverðan fjölda til landvörslu og fleiri starfa yfir sumartímann. „Það væri því mjög öflug byggðaaðgerð,“ segir Guðmundur um möguleika til uppbyggingar í Árneshreppi. „Það er hægt að beita friðlýsingum til að bæði vernda náttúruna og búa til fjölbreytt atvinnutækifæri. Svo hún getur vissulega verið arðbær.“
smari@bb.is
